17 AĞUSTOS...

1999 yılı hepimizin zihnine 17 ağustos günüyle mıhlandı.Ne konuşursak konuşalım o yılla ilgili,sonuna mutlaka ekleriz o kara günü.Zihnimiz unutmak istesede bir yerde takılır kalır aklımız.Herbirimizin ya tanıdığı vardı o gün orada ya da hayatımızın keşiştiği birileri.Hiçolmasa bile bildiğimiz birileri tv de gördüklerimiz yakınlaştırdı bizi o simalara.Ne unuttuk ne unuturuz ama sonucu değişmeyen felaketleri hala yaşıyoruz aradan geçen yıllara inat.Van da hala acılar taze örneğin.Karamsar olmak bir kenara sevdiklerini kaybetme düşüncesi bile yeter bunları yazmaya.Gördüklerimiz bir on yıl daha bizimle çünkü, sonra bir on yıl daha...Tek temenni Allah korusun ülkemizi ve sevdiklerimizi ve bir daha hiç kötü anılmasın tarihler saatler.Ne çocuklar ağlasın ne de kayıplar verilsin hiç yoktan.Sadece mutluluk kazınsın belleklere tarih ve saatleriyle...